Die Seite ist in Arbeit, für mehr Infos bitte uns in Facebook schreiben!!!
|
|
Die erste JoG-Konferenz 2014 ist leider schon wieder vorbei. Vom 11. bis 14. Juni trafen sich wieder 80 jugendliche Flüchtlinge aus dem ganzen Bundesgebiet um parallel zur Innenministerkonferenz über Hintergründe von Duldung, Abschiebung und Flucht zu informieren. Hier geht's zu den Berichten der aktuellen und vergangenen JoG-Konferenzen.
|
Wir sind gekommen, um zu bleiben!
"Toleranz sollte eigentlich nur eine vorübergehende Gesinnung sein; sie muß zur Anerkennung führen. Dulden heißt beleidigen."
Johann Wolfgang von Goethe
"Toleranz sollte eigentlich nur eine vorübergehende Gesinnung sein; sie muß zur Anerkennung führen. Dulden heißt beleidigen."
Johann Wolfgang von Goethe
ما آمده ایم برای ماندن
تحمل باید نوع موقت باشد; او باید منجر به رسمیت شناختن شود. تحمل به معنی توهین است
Johann Wolfgang von Goethe
تحمل باید نوع موقت باشد; او باید منجر به رسمیت شناختن شود. تحمل به معنی توهین است
Johann Wolfgang von Goethe
Mehr Infos auch hier:
Rede von JoG anlässlich des Aktionstages REFUGEES WELCOME am 22.09.2012 in KielLiebe Freundinnen und Freunde,
fast 43 Millionen Menschen sind derzeit weltweit auf der Flucht vor Hunger, Verfolgung, Klimakatastrophen und Krieg. Ich war einer von ihnen und kam von Afghanistan nach Deutschland. Nur etwa 20 Prozent der Flüchtlinge kommen überhaupt in Europa an. Weniger als 100.000 Menschen haben davon in Deutschland einen Asylerstantrag gestellt. Deutschland. Ein Land von dem ich mir Freiheit und Schutz erhoffte. Aber die Freiheit in Europa gilt nicht für alle. Heute stehe ich zwar hier, und darf frei meine Meinung äußern. Aber der Grund, warum ich das tue ist ein Trauriger. Vor zwei Jahren kam ich in Deutschland an und musste erst einmal wie alle anderen Neuankommenden in Schleswig-Holstein drei Monate im Heim in Neumünster wohnen. Das Leben im Heim in Neumünster war schrecklich: Ein Zimmer für fünf Personen. Das Zimmer war winzig klein. Bei der Zimmerverteilung wurde auch nicht auf Altersunterschiede geachtet: Jugendliche unter 18 mussten mit alten Männern über 40 zusammen in einem kleinen Zimmer schlafen. Das gab viele Probleme. Ich konnte nie schlafen, jeden Abend stand Ärger an: Alkohol, Streit und Lärm. Am schlimmsten war es für die Kinder und die anderen Jugendlichen: es gibt keine Möglichkeit zu spielen und wirklich Kind zu sein. Nach meiner Ankunft wollte ich Deutsch lernen und die Schule besuchen. Das konnte ich zunächst aber nicht. Denn es gibt nicht viele Möglichkeiten, einen Sprachkurs oder die Schule zu besuchen. Ich bin oft dazu gezwungen nichts zu machen, weil ich nicht darf- obwohl ich gerne möchte. Mittlerweile gehe ich auf eine Kieler Schule und besuche einen neuen Deutschkurs. Aber es war ein sehr langer und steiniger Weg- Flüchtlinge in Deutschland müssen sich ihr Recht auf Bildung erkämpfen. Flüchtlinge leiden unter den widrigen Umständen in diesem Land: überfüllte Ausländerbehörden, erzwungenes Staatsgeld Sozialhilfe, Residenzpflicht, Wohnverpflichtung. Ich versuche mich zu integrieren, ein Teil der deutschen Gesellschaft zu werden. Aber man lässt mich nicht. Man fühlt sich hier wie ein Gefangener: ein Leben ohne Perspektiven und ständige Angst vor Abschiebung bestimmen das Leben von Asylsuchenden in Deutschland. Die Folge von rassistischen Gesetzen. Als Flüchtling ist man in Deutschland der Letzte in der Reihe, und das lassen die Menschen einem deutlich spüren. Freiheit? Für Flüchtlinge hier nur ein Wort. Gleichheit? Für Flüchtlinge gilt sie nicht. Menschenwürde? Mit diesen Gesetzen und dem Leben in den Heimen nicht möglich. Gerechtigkeit? Nur ein Traum für Flüchtlinge. Solange keine Gesetze geändert werden und solange es kein großzügiges Bleiberecht für alle gibt, solange wir weiter diskriminiert und ausgegrenzt werden, solange werden wir für unsere Rechte kämpfen. Ein Bleibrecht für alle! Jetzt sofort! Deswegen sind wir heute hier, lasst uns gemeinsam für eine neue Bleiberechtsregelung demonstrieren! |
|
|
پناهندگان خوش آمدید
سخنراني به مناسبت روز اقدام به 22.09.2012 در کیل سلام دوستان و عزیزان محترم نزدیگ به ۴۳ میلیون نفر در سراسر جهان در حال فرار گرسنگی، شکنجه و آزار ،فاجعه زیست محیطی و جنگ میباشند .من یکی از آنها هستم و از افغانستان به آلمان آمدم .تنها در حدود ۲۰ درصد از پنا هند گان در اروپا آمده است .۱۰۰،۰۰۰ نفر در آلمان خواستار پناهندگی شده‌است .آلمان. کشوری کی من امید آزادی و حفاظت دارم .اما آزادی به هر کس در اروپا صدق نمی کند . امروز من در واقع در اینجا هستم ،و میتوا نم من آزادانه ابراز نظر کنم .اما دلیل ان که چرا انکار غم انگیز است .دو ساله پیش وقت که من وارد آلمان شدم مثل کسانی کی تازه به شلسویگ هو لشتاین آمده بودند مجبور بودم سه ماه اول به کمپ در نومونستر زنده گی کنم . زندگی در کمپ نومونستر وحشتناک بود .یک اتاق کوچک برای پنج نفر .حتی در قسمت توزیع اتاق هیج توجه به تفاوت سنّ نمیشد بچه‌هایی زیر ۱۸ سال با مردانه مسن بیش از ۴۰ سال در یک اتاق کوچک بودند .مشکیلات زیاد بود .من هر گیز نمیتوا نیستم بخوابم ،هر شب مشکل :الکل ،جنگ و سرو صدا .و دیگر بدتر اینکه هیج امکاناتی برای بازی کودکان و نو جوانان وجود ندار پس از ورود من می‌خواستم برای یاد گیری زبان آلمانی به مدرسه بروم .برای اولین بار نیست .اما به این دلیل کی فرصت‌های زیادی برای حضور در مدرسه و یک دوره زبان و جود ندارد .من اغلب مجبور بودم هیج کاری نکنم .به خاطر کی من اجازه نداشتم هر چند من مشتاقانه می‌خواستم .در همین حال ، من رفتم به یک مدرسه در شهر کیل و بازدید از یک دوره جدید زبان آلمانی .اما این یک جاده طولانی و پیچ در پیچ است -پنا هندگان در آلمان باید برای حق آموزش و پرورش خود مبارزه کند پناهندگان از شرایط نامطلوب در این کشور رنج می برند: دولت و مقاماتی اداره مهاجرت مجبور به رفاه و پول نقد مورد نیاز و اقامت مسکونی مهاجرین عمل کند .من در تلاش این هستم تا یک عضو از جامعه آلمان شوم .اما این من را اجازه نمیدهد .انسان خودیش را مانند یک زندانی احساس می‌کند .زندگی بدون چشم انداز و ترس از اخراج تعریف زندگی پناهجویان در آلمان هست .نتیجه قانون نژات پرستانه به عنوانه یک پناهند در آلمان یکی از آخرین مجموعه‌ای است .اجازه دهید که مردم آشکارا آزادی‌را احساس کنند .این کار به پنا هندگان صدق نه می‌‌کنند .کرامت انسانی ؟با این قوانین و زندگی در کمپ‌ها امکان پذیر نیست .عدالت است؟ فقط یک رویا برای پناهندگن تا زما نی که هیچ قانونی تغییر نکند ،و تازمانی که حقو ق اقامت سخاوت مندانه برای همه وجود نداشته باشد ،تا زمانی که ما همچنان از محدود تبعیض خارج نباشیم .تا آن زمان ما درحال مبارزه برای حقوق خود هستیم .نگه داشتن یک حق برای همه . همین الان !به همین دلیل ما امروز این جا هستیم .بگذارید ما باهم برای یک اقامت جدید تظاهرات کنیم |
|
Click here to edit.
